Manut critane rakyat pasarean kang
misuwur. Pasarean iku dipercaya dening masyarakat kana minangka papan kramat.
Pasarean kuwi yaiku pasareane Raden Maoneng. Saiki legenda pasarean Raden
Maoneng kerep dipentasake ing kesenian kethoprak utawane pagelaran wayang golek
kana, dhek biyen kabupaten pemalang diparentah dening Kanjeng Adipati Raden
Tumenggung Soeryonegoro. Raden Adipati nduwe patih kang asmane Patih Jongsari.
Patih Jongsari kesengsem marang putrane adipati kang nduweni praupan ayu.
Nanging sang patih ora wani ngandarake yen dheweke tresna marang Sang putri.
Ing sawijining dina, ana Sang Pangeran kang asmane Raden Maoneng teka ing
kabupaten Pemalang.
Raden Maoneng kuwi putrane Adipati
Madiun. Raden Maoneng diutus ramane supaya munggah kaji. Manut pangandikane
ramane, Raden Maoneng didhawuhi supaya liwat ing pelabuhan pemalang sakdurunge
nyebrang maring tanah suci. Sang Pangeran ditrima dening Adipati merga solah
bawahe katon sopan. Amarga Raden Maoneng gagah tur ngganteng, Sang Putri tresna
marang awake. Ora dinyana, jebule Raden Maoneng uga duwe rasa tresna marang
Sang Putri. Ora let suwe, adipati uga ngerti kahanan antarane putrine karo
Raden Maoneng. Banjur adipati aweh pangastuti marang wong loro mau. Pungkasane
Raden maoneng dipek mantu dening adipati. Sawijining dina Raden maoneng matur
ngenani tujuan utamane biyen yaiku munggah kaji.
Amarga niyate Raden Maoneng niyat
kang suci mangka Adipati lan putrine oara kabotan yen ditinggal lunga. Malahan
nyiapake kabeh samubarang sing dibutuhake dening Raden Maoneng. Patih Jongsari
lan para sentana pemalang diutus ngeterke raden Maoneng tekan bandar ing
pinggir kadipaten Pemalang. Jebul patih isih duwe dendam amarga Raden Maoneng
bisa njupuk atine putrine adipati sing ditresnani awake. Patih nduweni niyat
mateni Raden Maoneng. Semana uga Raden Maoneng iya mbalik nyerang. Nanging
amarga Patih Jongsari direwangi karo prajurite, akhire Raden Maoneng kalah lan
mati. Mayite diselehake ing ngisor wit tanjung lan ditutupi gegodhongan. Getihe
sing metu mambune wangi. Saiki papan panggonan mau diarani desa Tanjungsari.
Tanjung tegese wit tanjung, dene sari tegese getih. Adipati nduwe rasa ora
kepenak sakwise ditinggal Raden Maoneng.
Apa maneh, entuk laporan menawa
Patih Jongsari wis wani ngrayu putrine. Putri adipati njaluk marang bapake
supaya nusul Raden Maoneng. Bajur Adipati pemalang lunga saperlu arep nglakoni
tapa lan nggrogo sukma. Sukmane adipati nggoleki Raden Maoneng. Kelawan
kesaktiane, pungkasane sukmane Raden maoneng bisa ketemu. Sukmane Raden Maoneng
nyritakake kabeh prastawa kang dilakoni saksuwene lunga saka omah. Klawan
panjaluke adipati, sukmane Raden maoneng nyawiji ing ragane saengga dheweke
urip maneh. Raden maoneng lan adipati mulih menyang kadipaten Pemalang.
Sakwise Raden maoneng mulih, kabeh
kejahatan sing dilakoni dening patih Jongsari kasingkap. Banjur adipati ngutus
marang prajurit-prajurit supaya nyekel patih Jongsari. Patih Jongsari mlayu
nyang arah kidul. Nanging prajurit wis nyebar ing kabeh penjuru. Pungkasane
patih Jongsari dikepung karo prajurit utusane Adipati Pemalang. Saiki desa
papan dicekele Patih Jongsari diarani desa kepungan( ora adoh saka dukuh
Mangoneng). Patih Jongsari dihukum dening sang adipati merga sangkin gedhene
kejahatan sing dilakoni. Sakwise prastawa mau, Raden Maoneng lan putrine
adipati urip seneng, mulya lan raharja saklawase urip. Suk mbene Raden Maoneng
bisa nganteni Adipati Soeryonegara marentah kadipaten Pemalang.
0 comments